Beschrijving
Het eerste echte boek over de geschiedenis van het legendarische Radio Caroline verscheen in 1967 onder het motto: ‘It’s all in themagicbook’. De uit Australië afkomstige Lyn Gilbert schreef in de inleiding van haar boek dat er sindsdien ontelbare boeken zijn geschreven over dit onderwerp waarbij ze constateerde dat het totale verhaal er nooit zal worden geschreven. Desondanks heeft ze besloten haar eigen steentje bij te dragen door de lezer haar ervaringen met Ronan O’Rahilly en Radio Caroline te delen.
Ze ontmoette Ronan op een party ten huize van Ronan’s rechter hand in de jaren zestig, van wie ze een verdieping huurde. Tijdens die party bleek Ronan onder indruk te komen van Lyn Gilbert en ondernam verschillende pogingen haar in te palmen. Hij wilde dat ze voor hem ging werken maar zij zag meer in een loopbaan als danseres en historisch schrijver. En dus werd het een aanmelding bij een college om een van de dromen waar te maken. Maar Ronan bleef haar bellen en wist, bij verhuizingen, telkens weer te vinden. En uiteindelijk had Ronan succes en ging ze voor hem, zoals wel vaker, tegen een karige beloning voor hem werken. In eerste instantie werd ze als financieel eindverantwoordelijke voor de opgerichte filmmaatschappij ‘Research Educational Systems Ltd’ aangenomen, ging bij platenmaatschappijen langs om nieuwe releases op te halen en kreeg de verantwoordelijke taak geld per vliegtuig te smokkelen naar en van bijvoorbeeld Liechtenstein en Amsterdam. Geld dat aankwam in Londen was vooral bestemd voor betaling aan deejays en technici, waarbij het duidelijk werd dat een klein aantal toegang kregen tot Ronan en anderen niet. Vermakelijk en tevens triest is het verhaal hoe Lyn samen met de jonge James Ross naar Sheffield werden gestuurd door Ronan met als doel de belofte aan een goede vriend na te komen. Opdracht het aankopen dan wel bestellen van exemplaren van de nieuwste Elton John lp in alle daar gevestigde platenzaken. Doel het beïnvloeden van de verkoopcijfers. Hetzelfde zou door andere teams in diverse steden gebeuren. De overnachting in Sheffield had meer nare gevolgen.
Ook werd ze betrokken bij het project van de band die nog geen naam had maar later als LovingAwerenesbekend werd en waarbij Ronan een dikke vinger in de pap had. Hij ging zelfs zover door op een gegeven moment een ontstane relatie tussen bandlid Charlie Charles en Lyn te ontbinden omdat dit niet goed was voor de ontwikkelingen van de groep. Lyn verhaalt uitgebreid over dit project waarover in het verleden niet al te veel naar buiten was gekomen.
Zeer vermakelijk is het hoofdstuk over het gebruiken van, of misbruiken, van telefoonlijnen door Ronan, die nooit een cent betaalde, van nummer veranderde, rekeningen nooit betaalde en telefoonlijnen van anderen gebruikte om uren te kunnen bellen. Ook het verhaal omtrent een mysterieuze ‘Bob’ die beweerde van de Home Office te zijn en als mol meldde dat er onderzoek naar Ronan en de zijnen zou gaan gebeuren is voor mij totaal nieuw.
Lyn, die kortstondig een meer dan vriendelijke verhouding had met James Ross, verhaalt ook uit zijn brieven aan haar waaruit bleek dat er volop ontevredenheid aan boord van de Mi Amigo was en een gebrek aan van alles. De levensomstandigheden aan boord in een deel van 1977 was dermate slecht dat Samantha en kokkin Anne via een vissersboot besloten naar land te gaan. Het werd een tocht van drie weken voordat ze uiteindelijk in een haven aan land werden gebracht.
Maar er zijn in het boek meer verhalen over mislukte pogingen om het zendschip te bereiken. Lyn vertelt bijvoorbeeld dat een derde poging mislukte en grote hoeveelheden vlees dienden begraven te worden in haar tuin. Dit leidde tot een onderzoek door de politie, die was ingelicht over de begrafenis.
Naast het Caroline gebeuren gaat ze ook dieper in op andere projecten van O’Rahilly, waarbij ze betrokken was. Onder meer het filmproject rond John F. Kennedy, de connectie met George Harrison als ook het ‘Caroline Homes’ project komen uitgebreid aan bod. Uit de verhalen blijkt dat Ronan op financieel gebied behoorlijk kon manipuleren en gemaakte afspraken vaak niet nakwam. Velen beweerden dat Ronan alleen maar te verheerlijken was. Al een paar jaar geleden is er zelfs geopperd hem voor te dragen voor een hoge Britse onderscheiding maar als de gemiddelde luisteraar dit boek heeft gelezen dan zal de andere kant van Ronan O’Rahilly ook al duidelijk worden. En dan te bedenken dat de Britse overheid in de periode tot 1991 enorme kapitalen heeft gestoken in het volgen van alle bewegingen binnen de Caroline organisatie. Een miljoenen bedrag is er ingestoken waarvan Lynn Gilbert terecht meldt dat als dit bedrag vrij was gemaakt voor Radio Caroline er een goed georganiseerd station was gekomen waar het op commerciële basis goed had kunnen draaien en de medewerkers ook een goed salaris hadden kunnen genieten.
Alleen al bovenstaande informatie maakt ons duidelijk dat we met het opvullen van een gat in de historie van Radio Caroline hebben te maken, ware het niet dat in 2021 Lyn Gilbert met mij in contact kwam en haar verhaal alvast met mij wenste te delen.
Het boek is in de Engelse taal geschreven.
Bron/tekst: Hans Knot / MediaPages
Beoordelingen
Er zijn nog geen beoordelingen.